Bazı kitaplar var ki, siz onu okuyup bitirdiğinizde anladığınızdan çok daha fazla şey anlattığını bilirsiniz. Özel'in kitapları bende hep bu hissi uyandırır.
O da anlattıklarının okurunda ne gibi hisler uyandırabilecegine o kadar vakıf ki, kitabın daha en başında "Tamamen anlaşılmak, anlayanın anlaşılanda anlaşılmaya değer bir şey bulmamasına varır." demiştir.
Konuyu ele alış biçiminden, kullandığı kelimelere öfkeli bir duruşu var anlatımının. Dili ağdalıdır, sözü söylerken katılır yahut katılmazsınız bunun kaygısını hiç gütmez. Bu da onu Özel yapan niteliklerden biridir belki.
Velhasıl, Özel okumak, önemli bir işe girişmek gibi...
Kitaptan sevdiğim bir ifadeyle bitireyim: "Belki kötü bir haber verdik, belki bir haberi kötü verdik"
Muhabbetle...