"Asker ateş altında kendini boylu boyunca yere attığı zaman, ölüm korkusuyla yüzünü toprağa bastırıp, ellerini ayaklarını yere geçirdiği anda toprak onun biricik arkadaşı, kardeşi, anasıdır. Asker, korkusunu ve iniltisini toprağın sessizliği ve güvenliği içinde dindirir. Toprak onu bağrına basar, ona yeniden can verir. Bu yeni hayatın süresi bazen birkaç saniyeciktir. Sonra bir bomba düşer... Ve o zaman da toprak kollarını askere sonsuzluklar boyunca açar."
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.