Lukacs beni oldukça yoruyor. Buna mukabil edebiyat tarihinin en gelişkin eleştirmenini okumak fevkalâde öğretici. Perspektif yoksunluğunu, tip yaratmadan roman yazımının sakatlığı, salt öznel yaşama odaklanarak nesnel gerçekliğin ihmali gibi birçok eksikliğin yenilikçi yazarlarda sıkça rastlandığını ve bu durumun nedeni olarak daha iyi bir gelecek tahayyülünün yitimiyle alakalı olduğunu anlıyoruz. Hasılı kelam yenilikçi yazarların pesimizminin kapitalizmin alternatifinin olmadığı yolundaki ön kabulden kaynaklandığını görüyoruz. Beckett, Joyce, Musil ve Kafka gibi yazarlar bu minval üzere telâkki ediliyor...
