·
100 görüntüleme
Bu konuda yalnız olmadığım düşüncesi pekiştikçe mutluluğum da artıyor :) Çeviri konusunda da kesinlikle hak veriyorum size. Aynı duygulara ben de Suç ve Ceza'yı okuduktan sonra kapılmıştım. Okuma zevkinin okuma kazalarına dönüşmemesi dileğiyle diyelim o zaman...
Merhabalar. Dostoyevski konusunda bahsi geçen muhtemel eksikliğin doğru bir düşünce olmadığı kanısındayım. Ülkemizde her konuda bir taraf tutma, bir kutuplaşma olduğu gibi Dostoyevski de bundan nasibini almış durumda. Sanki Dostoyevski hatasız, edebiyatta zirve, en olgun sanat eserlerini, her şeyin en mükemmelini o üretmiş ve diğerleri ona asla yaklaşamıyor gibi bir algı var çoğunlukta. Buna istinaden sevmeyeni dövüyorlar desek yanlış olmaz. Sevemeyen ya kendinde bir şey arıyor ya da seviyormuş gibi yapıyor. Bir yazarı seversin veya sevmezsin, bir eseri seversin veya sevmezsin. Durum aslında bu kadar basit. Bu arada ben de Murat Menteş'in Dublör'ün Dilemması ve Ruhi Mücerret eserlerinde sizle aynı kıyaslamayı yapmıştım.
Belki Rus olsak rusça okusak çok farklı şeyler düşünebilirdim. Çünkü oradaki yaşamla, kültürle ilgili fazlasıyla anlatım var kitaplarında. O yüzden içselleştiremiyorum. Hele kitapta bir sürü okunmayan Rus ismi olması beni benden alıyor. Buna ek olarak çeviri olmasının da payı vardır. Kısacası (benim için) kendi dilimde iyi yazarlar okumak daha mantıklı :). Çünkü daha yeni suç ve ceza kitabını bitirdim ama olmuyo yani sevemiyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.