polisiye ve özellikle türk edebiyatındaki polisiye açısından da önemli bir adım, bir aşama olsa gerek. çünkü emrah serbes bu romanla her şeyden önce polisiyenin o dar kalıplarını aşmış, hikayeyi klişelere boğmamış; saçma sapan şaşırtma çabalarına, zorlama oyunlara, manasız zeka gösterilerine girmemiş; romanı "katil kim" bulmacasına indirgeyip karakterleri bu bulmaca içindeki rolünden başka hayatları ve meseleleri olmayan figürlere-kuklalara dönüştürmemiş. sadece merak ve heyecanı körükleyip okuyucuya romanın sonunu hedef göstermekten ziyade, zengin ve renkli bir roman dünyası kurmaya gayret etmiş. bu anlamda, hayatın en ciddi, en gerilimli anlarında bile kendini gösterebilen mizahı yakalamış, çok çok az romanda görülebilecek bir ustalıkla kullanmış. hikaye çoğu polisiyenin aksine diyaloglarda zirve yapmış. mesaj kaygısı tabii ki gütmemiş, ama romanın en hafiflediği yerlerde bile gerçeklikle müthiş kesişme noktaları oluşturmuş. yine polisiyelerde sıklıkla görülen gereksiz detaylara boğulmuş ve olması gerekenden kalın kitaplar yerine, aslında göründüğünden daha kalın, daha dolu bir kitap yazmış. daha çok okunmayı, daha ciddi değerlendirilmeyi hak ediyor kesinlikle.

Son HafriyatEmrah Serbes · İletişim Yayıncılık · 20203,062 okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gedê bajêr