Hayatımda okuduğum en tuhaf kitaplardan birisi diyebilirim. Olaylar, kişiler, karakterler… Hepsi birbirinden oldukça farklı bir şekilde resmediliyor.
Kitaptaki ilk tuhaflık, kitabın üç kişi tarafından anlatılıyor olması. Düz anlatıcı, Yüzbaşı Simonino ve Rahip Piccola. Kitap biraz ilerlediğinde ise Yüzbaşı ile Rahip’in aynı kişi olduğunu görüyoruz. Peki neden ilk başta farklı kişiler olarak anlatılmış diye soracak olursanız, bence iki ihtimal var; ya kişilik bölünmesi yaşayan psikolojik bir hasta ya da istihbarat ajanı/gizli servis elemanı… Psikolojik hasta deyip geçilmemiş, kitapta Freud da var. Freud’a dair birtakım gerçek bilgilerin kurgularını çok takdir ettim.
Kitabın konusu ne diyecek olursanız, Yahudi düşmanlığı değil Yahudilerin gerçek yüzünün tasviri diyebilirim. Konu ise İtalya birliği ve komün Fransa’sı başta olmak üzere, meşhur Dreyfus Davası, Cizvitler, Masonlar, Katolikler, şeytana tapanlar ve bunların ayinler, Alman, Rus, İtalyan ve Fransız gizli servis elemanları, çift kişilikli ve histeri gibi Psikiyatrik konuların yanı sıra yemek tarifleri de mevcut.
Kitabın odak noktası olan Yahudilerin, Siyon Protokolleri adı altında, dünya üzerindeki Yahudi hakimiyetini nasıl tesis edeceklerinin tartışıldığı, kısa orta ve uzun vadede dünya üzerinde neler planladıklarına dair ayrıntılı protokollerden oluşmaktadır. Bazı insanlar bu protokollere yalan, uydurma gözüyle baksa da Yahudilerin dünya ticaretini ele alarak, dünya üzerindeki etkin güçleri (ABD) finansal olarak destekleyip siyasal anlamda güçlenmeyi de konu almaktadır. Hatta bir yerde okumuştum, 1897 Basel’de toplanan Yahudiler, 50 yıl içerisinde Uluslararası bir kuruluşun garantörlüğünde İsrail devleti kurulması gerektiği konusunda hem fikir oldukları yazılıydı (İsrail’in kuruluş tarihi 1948).
Eco’nun entelektüel bilgi seviyesinin üst düzeyliğine hayran kalmakta ve böylesini ancak Eco yazabilir diye düşünmekte olduğum eseri mutlaka okumalısınız diyebilirim.
