Descartes’in meditasyonları şüphe felsefesini kurduğu yapı taşlarıdır. O ilk önce geçmişten bildiği her şeyden şüphe ederek başlar. Güneşe bakar avucuma alıp sevesim gelir der ama aslında avuçlarıma sığmayacak kadar büyük... o zaman gözler yalan söyler ben bununla amel edemem der. Varoluşu düşünmeye bağlayan klasik cümlesiyle taçlandırır ve şüphe edemeyeceğim tek şey bu öz düşünme faaliyetidir. Bundan gayri her şey bana yalan der. Meditasyonlar her türden okur için keyifli bir kitap olarak tavsiye edilirdi.
