Her yeni gün, kendimizi adayabileceğimiz başka bir projenin taze yıkımı. Her gün, hırslarımızın anlamsızlığının, sınırlarımızın taze ifşası. Söyleyecek, yazacak hiçbir şeyimiz olmadığından, hiçbir şeye hiçbir şekilde katkıda bulunamayacağımızdan, dünyanın bizi çoktan yendiğinden, ele geçirdiğinden, bizi ölümüne dövdüğünden başka ne öğrendik?
Sayfa 94
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.