Doğrusunu söylemem gerekirse bazı şiirleri anlamakta güçlük çektim. Bu yüzden Nuri Pakdil'in deneme tarzi kitaplarını okuduktan sonra tekrar okumayı düşünüyorum. Şiir, bütün sözler söylendikten sonra yazılır. Sözlerin özetidir şiir zannımca. Bu yüzden Necip Fazil'in Çile'sini otobiyografilerinden,bazi deneme kitaplarindan sonra okuduğum için daha iyi anlayabilmistim. Bundan sonraki okuyacağım şiir kitaplarını da daha iyi anlayabilmek adına kendimce böyle bir karar almama vesile oldu bu kitap.
Bazı şiirlerinde motto olmasi gereken yerler vardı. Bugün okuduğum;
"Korkulacak bir şey miydi ölüm
Sofrada dağıtılan ekmek gibi"
