"Sanrısal gerçekçilikle halk hikâyelerini, tarihi ve şimdiyi kaynaştırma” niteliğiyle 2012 yılında Nobel’e layık görülen Mo Yan’ın dünya çapında en çok tanınan 522 sayfalık bu kitabını okudum ama nasıl? Emperyalist Japon’ların Çin’in çeşitli bölgelerindeki işgalleri döneminde geçen romanda yazar, kendi köyünün yakınlarındaki gerçek bir olaydan esinlenerek uzun bir zaman dilimine yayılan bir var olma mücadelesi aktarıyor. Bu olayları kendi baba-dede-ninesinin başından geçmiş gibi kurgulayıp çoğunlukla olaylara, biraz da doğa betimlemesine dayalı bir anlatım sergiliyor. Üslup ve kurgudaki tutarlılık açısından roman, gerçekten bir edebiyat dersi gibi. Kronolojik sıradan bağımsız bölümler birbirlerine zekice bağlanmış. Her cümle titizlikle çalışılmış, saçma benzetmelerden, gereksiz ve abartılı edebiyat çabasından uzak kalınmış. Ancak bu kronolojik sıranın bilinçli olarak sürekli bir ileri bir geri alınması sonlara doğru iyice can sıkıcı olmaya başladı. Çünkü olaylara dayalı, içsel ve imgesel anlatımdan uzak olan bir romanda zamanla bu kadar oynanmasındaki amacı ben anlayamadım açıkçası. İçsel, imgesel, düşünsel bir olguyu merkeze koyan eserlerde kronoloji önemsiz olur ve sürekli çağrışımlarla farklı zamanlara gitmek keyifli de olur ancak tamamen tarihi bir anlatımda buna neden gerek duyulur? Sanki roman önce kronolojik sırayla yazılmış da sonradan da sırf suyu bulandırmak ve edebi değer katmak için bu sıra tamamen bozulmuş ve hoş geçiş cümleleri yazılarak birbirine bağlanmış diye düşündüm. İçerikte ise epik ve öğretici kaygılardan uzak, basit karakterlere büyük derinlik katma hatasına düşmeyen bir gerçekçilik düzeyinde, savaş dönemindeki köylülerin mücadelesi anlatılıyor. Bu içerik beni kitabın yüzde yetmişlerine kadar sürüklemeyi başarsa da bir noktadan sonra sıkmaya başladı. Çünkü bahsettiğim zamansal gelgitlerden dolayı en can alıcı noktalar romanın ortalarında verilmişti ve kitabın başkarakterlerinin akıbetleri çoğunlukla belli olmuştu. Zaten uzun ve sürekli çağrışımlarla başka yerlere alıp götüren ve artık gereksiz detaylara girdiğini düşündüğüm yazar, kitap boyunca önemsiz kalmış karakterleri son düzlükte bütün detaylarıyla aktarmaya başladı ve böylece kitap hakkındaki çok küçük olan olumsuz kanaatlerimi büyütmüş oldu. Ayrıca dönemin siyaseti ile bireysel-toplumsal psikoloji anlatımı yönünden de bir beklentiyle okunmamalı diye düşünüyorum. Özetleyecek olursam bu roman; teknik açıdan gerçekten güçlü, zekice kurgulanmış, abartıdan uzak ve yerinde bir üsluba sahip. Savaş dönemindeki köy yaşantısını ve mücadele veren küçük grupları etkileyici bir şekilde aktarabilmiş. Ancak zamansal kurgusu ve gereksiz detaylarıyla sonlara doğru beni sıktı. Ve de 520 sayfalık uzun bir tarihsel romanda dönemin Çin’i hakkında çok daha fazla bilgi edinmeyi beklerdim.

Kızıl Darı TarlalarıMo Yan · Can Yayınları · 2013668 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.