Bu kitabı okumadan önce biraz geç kaldığımı düşünüyordum. Oysaki yanılmışım tam zamanında okumuşum meğer. Ve bu bana nefes aldığımız sürece ve sevdiklerimiz yeryüzünde olduğu sürece hiçbir şey için geç kalmadığımızı öğretti. Tabi bizi bırakıp gitmek istiyenlerden bahsetmiyorum. Aslında onlara kapıyı biz kendimiz açmalıyız madem gitmek istiyorlar. Bazı cümlelerde kendimi buldum. Bende avuç avuç kelime olmasına rağmen cümleye kuramıyordum. Miraç Çağrı benim kuramadığım cümleleri çok güzel kağıda dökmüş... :)
