Rüzgarın Gölgesi'nin okumadan önce şöyle bir tanıtımına bakmış ve İspanya'da Don Kişot'tan sonra en çok okunan kitap olduğunu görmüştüm. Peki, bu kitap gerçekten bu kadar okunacak kadar güzel miydi, yoksa bir tanıtım balonu muydu merak ettim ve okumaya başladım. Ne mi oldu? Hayatımda okuduğum en güzel edebi-gotik-gerilim kitabını okumuş oldum. (Zira bu tanıma giren çok kitap bulamazsınız.) Zafon başta bu kitabı yazmış, kitap çok tutunca bir seriyle devam etmiş. Serinin adı Unutulmuş Kitaplar Mezarlığı. Ben şahsen dilimize çevrilen tüm kitapları okudum ve hepsini çok beğendim. Ama Altın kitaplar çevirisinden (serinin yeni baskıları Kırmızı Kedi'de) daha çok keyif aldım. Kitabın içeriğine geçecek olursak; İspanya’daki iç savaştan birkaç yıl sonra Barcelono’da kitapçı Daniel Sempere’nin oğlu Rüzgarın Gölgesi adlı uzun yıllardır unutulmuş bir roman bulur. Kitabı okuduktan sonra esrarengiz bir düelloda öldüğü söylenen yazar Julian Carax hakkında bilgi edinmek genç çocukta bir saplantı haline gelir. Fakat Carax’ın eserlerini bulmakta zorlanır. Çünkü kimliği bilinmeyen bir koleksiyoncu kitapları birer birer bulup, yakarak ortadan kaldırmaktadır. Ve şimdi Daniel'ın elindeki kitabın peşindedir.

Rüzgarın GölgesiCarlos Ruiz Zafon · Altın Kitaplar · 20161,194 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ALA