O kuş aşık olacak ve bir zaman sonra bahar dallarına konmaya bırakacak. Hasretle uçacak hocam, hasretle. Sonra, ben nasıl karanlıkta yürümeye başladıysam o da karanlıkta uçacak. Ben nasıl bu yolda en ufak bir aydınlık görmediysem, o kuş da ar tik hasretle, karanlık yollarda uçarken, ardına rüzgâri alıp da öylece gökyüzünün en mavi yanına kendini bırakmayacak
Aslında aynı renkte kalmak çok kolay! Sen aşkı bir çift gözde gördügün güzelliklere baglarsan, hep aynı renklerde kalırsın.
Ve bir süre sonra o renkler sana hiçbir şeyi anımsatmaz. Ara da baktığın o gözlerde, ateşi de görmen lazım. Görünce de katlanman lazım. Aşk bu işte, insanı bir renkte bırakmaz. O aşk için düştüğün yollarda, yağmur bile farklı yağar tip tas gibi, güneşi ayrı bir yakar. Rüzgarlar esmez öyle ılık ilik, ferah ferah, hem yüzünü hem yüreğini yırtar. Bizim o kuş, bir müd det yol aldıktan sonra, kanatlarını aşka takar, artik kanatsız yürümeye başlar. Değişir hocam, değişir. Sadece renkleri de gil, her şeyi değişir. Aşk bu, dilsiz, cansız taşın bile kimyasını bozar."
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.