Kitap biri uzun, diğer üçü kısa dört hikayeden oluşmuş. Açıkcası sadece en kısası olan “Kim Yapar Bezi, Dolabı, Kitabı?” başlıklı hikayeyi anlayıp, sevebildim. Diğerlerinden hiçbir şey anlayamadığımı, anlatılan konuların içine giremediğimi, biraz anlar gibi olduğumda ise çok çabuk koptuğumu söyleyebilirim.
Bence bir eseri kaleme alırken oluşturulacak cümleler okuyucuların okurken daha rahat anlamaları için belli bir uzunlukta olmalı. Yani ne tek cümleden oluşan koca koca bir türlü nokta gelmeyen paragraflar, ne de sürekli kısacık cümleler. Bu eserde de hoşuma gitmeyen en önemli tarafı başından sonuna kadar çok kısa cümlelerin kullanılması olaya kendimi vermemi engellediğini düşünüyorum.
