Erdal Demirkıran'ın tarzı bu zamana kadar okuduğum hiçbir yazara benzemiyor, kendine has bir üslubu var. Ve yazarın bütün kitaplarına hakim olan egoistlik itici değil çok çarpıcı geliyor bana. Yazarın tarzı bu kitapta her zamanki gibi hissediliyor. Kitap, kendi icadı olan ve okumayı kolaylaçtırdığını düşündüğü 3B tarzıyla yazılmış. Ayrıca kitabın bir kapağının olmaması daha doğrusu kitabın ilk sayfasının kapakla başlıyor olması da yazarın farkını ortaya koyuyor bence.
Yazar bu kitapta, herkesin mutlaka kendine sakladığı bir sırrı vardır yani "Bazı sırlar tek kişiliktir." sloganıyla başlıyor her şey. İnsanların hayatındaki ilk önemli şeyin dikkat olması gerektiği, görünen her şeyin belki de farklı bir nedeni olabileceği çarpıcı bir kurgusal hikayeyle anlatılmış. Ve yazar, kalitesini yine ortaya koymuş bence..
Keyifli okumalar