Bakmayın İstanbullu olmanın kimilerince havalı tınlayışına, ben misal hep gidebileceğim, içinde yetişmiş olmasam da eski kuşaklar üzerinden sahipleneceğim bir memleket hasretinde oldum. Bütün büyüsüne karşın, öğütücülükte sınır tanımayan İstanbul’a “Bana bak, canımı çok da fazla yakma artık. Kalkar giderim.” diyebileceğim bir aidiyete.
Sayfa 13Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.