Adnan Binyazar'ın okuduğum ilk kitabı "Ölümün Gölgesi Yok" adlı eserdi. okuduktan sonra neler yaşamış bu adam ne kadersizmiş dedim. Ancak Masalını Yitiren Dev'i okuduğumda yaşadıklarını ve mücadelesini görünce dedim ki: Bu hayatta acının ve ıstırabın sınırı yok. Biz sadece kendimizi acı çekiyor sadece kendimizin belalar içinde olduğumuzu sanıyoruz. Ancak öyle hayatlar var ki her günü bir sınav her günü bir hayatta kalma savaşı. Savaşmak önemlidir çünkü insan her savaştan çıktığında biraz daha güçlenir biraz daha büyür. Ancak savaştan çıkmak önemli. Adnan Binyazar aynı anda birkaç cephede savaşmış, yara almış, kayıplar vermiş ve bu cephelerden alnının akıyla çıkarak kendisini yetiştirmiş ve önemli görevlere kadar da yükselmiştir. Bu her babayiğidin harcı değildir. Belli ki kötü kaderine karşın kendisinin harcı özenle yoğrulmuş ve kafasının içinde bir hazineyle doğmuş. Ne olursa olsun kötü yolu seçmemesi ve apaçık bir zihne sahip olmasının yanı sıra küçük yaşlarda başlayan kitaplara düşkünlüğü getirdi belki de kendisini bu günlere. Kendisine bu yaşadıklarını kendisine içine gömmeyip bu kadar akıcı ve etkileyici biçimde kağıda döktüğü ve beni bu anlatılarıyla buluşturduğu için teşekkür ediyorum. Bahsettiğim iki kitabı okuyan kişi, bir insanın acıya dayanabilme gücünün üst sınırlarını görerek kendinde de o dayanma gücünü bulabilecektir. Özellikle en küçük sıkıntıda karalar bağlayan, hayattan umudu kesen kişilerin okuyup ders alması gereken iki kitaptır bunlar. Şu karantina günlerinde bol ve verimli okumalar dilerim.

Masalını Yitiren DevAdnan Binyazar · Can Yayınları · 2013455 okunma

·

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.