Yengesi ona enayi gözüyle bakardı; çalışmayı çalıştığı yeri seviyor diye. Ona göre kiye ayrılırdı insanlar. Çalışmayacak kadar iyi olanlarla başkalarının işini görmeye mahkum olanlar. Yengesi ve kendisi gibi. Varsın istediğini düşünsündü yengesi. İşte yoruluyordu ama beden yorgunluğunu kafa sıkıntısına tercih ederdi Elif her zaman. Beden yatağa girince dinlenirdi ama kafa öyle mi? Tıkır tıkır çalışır, tatsız düşünceleri musallat eder insanın başına, rahat vermezdi.
Sayfa 16Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.