Materyalist bir felsefeci olan Diderot, dialoglar yoluyla döneminin dindarları ve idelistleriyle yüzleşmeye çalışıyor. Yeri geldiğinde eşrefi mahlukatı bir hayvana denk tutuyor,kozmogoni üzerinden tanrısal bir reddedişe, etik konusunda dindar insanların biçareliğini sözel ispatlarla rüştünü ispat ediyor. Günümüzde bir ateistin sık kullandığı argümanların tarihte bu açıkça ilk kullanıldığı düşündüğümüzde yazarın cesareti takdire şayan...
