Kitabı 2012 yılında askerdeyken Bulgaristan sınırında bir karakolda yolların kapandığı kurtların, domuzların aç kaldığı için karakola indiği karlı bir kış mevsiminde okudum. Kitap o kadar güzel ki aradan yıllar geçmesine rağmen hala arada aklıma gelir ve o günleri yeniden anımsarım. Bu kadar beğendiğim bir kitabı peki neden yeniden okumuyorum? Çünkü o zaman ilk okuduğum zamanki hatıraların yerini yeni hatıralar alacak ve sanki o günleri bu kitabı okuduğum zamanı da unutacağımdan korkuyorum. Bence Murakami'nin en güzel kitabı.