Uzun zaman sonra ilk defa bir kitabın sonunda değil, içinde ağladım. Hep kitaplarım bitti diye ağlardım ama bu farklı Zeze için ağladım. Gözyaşlarımı sayfa aralarına bıraktım. Beni derinden etkileyen, yaralarıma merhem olan, kendimi bulduğum muhteşem bir kalemin eseri. Ve sevgi emek ister. Herkes baba ve aile olamaz. Bazen kan değil, sevgi bağı gerekir. Çünkü sevgi her kapıyı açar,haylaz bir çocuğu bile dize getirir. Sevgisiz bir yerde çiçek dahi açmaz. Sevgi, merhamet ve insanlık olmadan hiç bir şey olmaz Zeze...
