Foucault'un okuduğum ikinci kitabı bu kitap. Sanki okurken bilip de beynimin gizli bölmesine kaldırdığım şeyleri hatırlatıyor. Hakikat ve gerçeğin özgül ilişkini sorunsalaştırarak inceleyen düşünür, Hakikat söyleme hakkı üzerinde durur. Hakikati kim nasıl nerede söyler gibi şeylerin cevabını arayan yazar aynı zamanda kısa bir Antik Yunan tanıtımı da yapar. Özellikle "parrhesia" (yani hakikati söylemek) kelimesinin evrimini incelediği bölüm muazzamdı.
En'el Hak diyen Hallac-ı Mansur ile harmanlayarak daha da haz alabiliriz.
Büyük Adama saygılar:)
