“Korkuyla beklemek, korkuyu beklemek gereksizdi.”
Hazır incelemeye yazmaya başlamışken bugün bitirmiş olduğum ikinci kitapla devam etmek istedim. Korkuyu beklerken 8 muhteşem öyküden oluşuyor ve gerçek anlamda sizi edebi doygunluğa ulaştırıyor.
İçlerinden en sevdiğim öyküyü burda öle bayıla anlatıp sizlere önermek isterdim ama öyküler arasında ayrım dahi yapamıyorum ancak şunu söyleyebilirim ki içlerinden en uzun olan ve kitapla aynı ismi taşıyan “Korkuyu Beklerken” öyküsünün baş karakterini okurken adeta kendi düşüncelerimi okuyor, kendi hareketlerimi gözlemliyor gibi hissettim. Bunun sebebini anlamlandırmaya çalışsam da pek emin olmamakla birlikte karakterin paranoyası ve düşüncelerinin gereksiz derecede detaylı ve uç noktalarda oluşu sebebiyle böyle hissettiğimi düşünüyorum. 60 sayfa kadar sadece bu karakteri okumak da benim için oldukça ilginç oldu tabii ve aslında benim için de büyük bir ders niteliğinde oldu. Bu öyküyle tanışan diğer okurlar benim kadar etkilenmeyecektir belki ama bu sekiz öyküden en az birinin sizi sarsacağına ve kendinizi sorgulatacağına eminim. Okunması gereken bir öykü kitabı olduğunu düşünüyorum.
Aranızda okuyanlar varsa düşüncelerinizi yorumlarda bekliyorum.
