Fikirler insanlardan her zaman üstündürler. Însanlar fikirlerin ardından sürüklendikleri gibi çok kere fikirlere esir de olurlar. Bu insani insan yapan bir vasıftır. Çünkü fikirler uğrunda ölünebilecek büyük manevi varlıklardır.
Lakin bir insan bir başka insanın ardından gider, yahut bir insan bir başka sına esir olursa, bunun sonu insanlğın ayaklar altına alınması ve köleliktir. Büyük insanlar fikirlere, davalara ve cemiyetlere yaptıkları hizmet nisbetinde hayatta veya tarihte bir yer sahibi olurlar. Fakat hiç bir insan fikirlerin ve davaların üstünde bir bayrak olamaz ve yapılamaz. İnsanı bayrak saymak aşağılık duygusunun mahsulü gülünç bir fikirdir.