Yazarın kendisine ve görüşüne yaşantısına bayılsam bile üzülerek söylüyorum okuduğum bu eserinin abartılacak hiç bir tarafı yok. Esere kötü demeyeceğim çünkü ben anlamamışımdır veya yazar bana ne anlatmak istediğini benimsetmemiştir.
Kitap on öyküden oluşmaktadır ve öyküler arasında beni en etkileyeni “Sevgili acı” başlıklı öyküsüdür. Çehov’un bir öyküsünü ele alarak yazdığı bu öyküde çok fazla mesaj alabilirsiniz.
Erdal Öz’ün yazım tarzı fazla marjinal olduğu için ilk okuduğumda anlatıcı kim diye afalladım diyebilirim farklı oluşunu beğendim. TAVSİYELERİM ARASINDA DEĞİLDİR.