Ah Orhan Veli Canım Orhan Veli!
Şiirleri bir başka hissettirir bana her zaman.Hikayeleri de öyleymiş. O “İşsizlik” hikayesi neydi öyle.Ne çok şey buldum hayatına dair o hikayede.Açlıktan bile böyle eğlenceli bahseden biri yoktur herhalde.
“Şu yemek denilen şey de tuhaf bir şey.İnsanlar neler icat etmişler!Düpedüz ot yemek,yahut çiğ çiğ et yemek dururken neler çıkarmışlar ortaya!”
“Burnuma esaslı bir et kokusu geldi.Hayal filan değil,sahici kokuydu.Bir yerde köfte falan kızartılıyordu herhalde.Birden,sesleri duymaz oldum.Sağa sola bakınmaya başladım.Bu kokunun bir de dumanı olacaktı elbet.”
Şiirlerindeki o muziplik bu sefer hikayelerinde hissediliyor.
Önsöz de de dediği gibi “keşke genç yaşta kaybetmeseydik de,o güzel şiirler gibi bu güzel hikayelerden de daha çok yazsaydı.”
Keşke...