90lı yılların başı..Sovyetler dağılmış, Berlin Duvarı yıkılmış. Aynı zamanlarda İngilizler işsizliği düşük göstermek için sanatçılara bir para fonu yardımında bulunuyor ve kitabın yazarıda bu fondan yararlanıp Prag’a gidiyor. 90lı yılların başında Prag tam bir şölen ;) farklı milletlerden sanatçılar, trans bireyler, bohemler, kozmonotlar.. yazar da bunların arasına karışıyor. Roman çok farklı kültürlerden insan tanıtıyor bize. Tarihi bir metin olacakken köşeden dönüp felsefi bir metin olmuş bana kalırsa eser. Hikaye Prag’ta bir ikonanın sahtesinin yapılması merkezinde biçimleniyor. Çok fazla karakter var ve roman sadece kurgudan ibaret değil. Bu sebeple okurken zorluyor. Odaklanmada problem yaşatıyor, bir sonraki sayfada detay verir diye düşünüyorsunuz ama vermiyor. Sizi boşlukta bırakıyor. Kurguda tek bir karaktere odaklanmamıza izin vermiyor. Sanat eserinin kopyalanması bir metafor!! Postmodern benlik cisimleştirilmiş. Mekanlar farklı ama kendini aslının aynısından yaratma isteğiyle dolu bir karakter var. Bir göçmen. Ama kendisinin farklı bir ülkedeki kopyası kendisinin zıttı. İşte bu ülkeden ülkeye geçişler göçmenlik bu kitaptaki 40 küsür karakterin boşluğu olmuş. Romanı eleştirmek de övmek de zor. Yazarı anlamlandırmaya çalışmak daha zor. Edebiyat oyunlarına bakıp mı okuyacaksınız yoksa gizil felsefeyi mi çözmeye çalışacaksınız o size kalmış :)

BoşluktakilerTom McCarthy · 201982 okunma

·

260 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Begüm Değer