Düşlerimde derinlere uzanan yollar var. Düşlerimde bağırıyorum, beni kolayca savuracak fırtınalar yaratıyorum. Tufanlar, Kasırgalar koparıyorum... Yerçekiminden kurtulup boşluğa doğru sürükleniyorum...
Lanetli dünyaya yukarıdan bakıyorum işte. Hiç insan yokmuş gibi boş görünüyor. Boşlukta narin ve masum dönüp duruyor. Demek insan orada bir toz parçası, bir kıymık. Ama işte kan ve irin kokusu geliyor burnuma.
Sayfa 93Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.