Franz Kafka’nın 20. Yüzyılın gerçek anlamda işlemeyen bozuk adalet sistemini ele aldığını görmekteyiz eserinde.
Ceza sömürgesinde (güya)adaleti sağlayan bir aygıt ve gerçekte yargılanmadan suçlu olduğuna karar verilmiş bir mahkum. Mahkumun suçlu olduğundan bile haberi yok. Bu aygıt mahkumların vücutlarına işledikleri suçu yazarak işkenceyle onların infazını sağlıyor. Sistemin o zamana kadar kusursuz işleyişi bir gözlemcinin sisteme karşı tepkisiyle bozulur. Sistemin kurucuları yine kendi sistemleriyle cezalandırılır.
Kafkanın Dönüşüm kitabından sonra okuduğum ikinci kitabı. Adaletsiz işleyen bir sistemin ne kadar zalimce olduğunu gözler önüne seren bir eser. Merak edenlere mutlaka tavsiye ederim.
Alıntı:
Gezgin, “Ne hüküm verildiğini biliyor mu?” dedi “Hayır,” dedi subay. “Hükmü ona bildirmenin bir yararı olmazdı,” dedi. “nasıl olsa bedeninde görüp öğrenecek.”