Az önce kitabın son sayfasını kapattım ve etkisi geçmeden sıcağı sıcağına bir şeyler yazmak istedim.
İlk başta çevirmenin bir sunuşu karşılıyor sizi kitapla ilgili bilgilendirici ve kim kimdir nedir diye aydınlatıcı satırlarla buluşuyorsunuz, sonra yazarın dört sayfalık bir notu var okurlarına.
Sonrasında zaten otomatik olarak giriyorsunuz kitabın içine, karakterlerin tam tadında anlatıldığı, paranın, şaşaanın savaş karşısında bir işe yaramadığının, merhamet duygusunun çok etkileyici yansıtıldığı, insanların dışarıdan göründüğü gibi olmadığının, herkesin içinde bir işe yaramak duygusunun var olduğunu anlatan şahane bir klasikti.
İlk başta da dedim ya; kitabın son sayfasını kapattım ama hâlâ içindeyim, oradayım, o tarifi zor duyguları ben de yaşıyorum şu an.
Daha ne uzatayım mutlaka okuyun.
