Zaman zaman, uzun kış akşamlarında, oğlu sabrı taşıp da ona neden “bir şey söylemediğini” sorduğunda, kadın parmağını kaldırıp şöyle cevap verirdi: “Çünkü dinliyorum.” Ve rüzgârın evin etrafında gürültüyle dolaştığı fırtınalı gecelerde, Ethan onunla konuşacak olduğunda, kadın sızlanırdı: “Öyle güzel konuşuyorlar ki, seni duyamıyorum.”
Sayfa 86 - İletişim Yayınları
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.