Dostoyevski 'nin Sibirya 'da sürgünde geçirdiği yıllardan sonra kaleme aldığı eseri. Dostoyevski eserinde kendisini bir mahkum üzerinden anlatmış, roman yerine de anı kitabı demek tıpkı adında da belirttiği gibi daha isabetli olur. Dostoyevski'nin tüm kitaplarında görülen mükemmel betimlemelerden bu kitapta da fazlasıyla mevcut. Özellikle karakterlere yönelik kişilik betimlemeleri gerçekten üst düzey. Rus yazarların çoğunda mevcut olan betimleme yeteneği onda daha üst seviyede , kalite kokuyor. Kitaba gelince, dışarda bir yaşam var. Ve mahkumlar güneşten, doğadan, insana dair birçok şeyden mahrum ama hayatın içinde ama hayatın aynı zamanda dışında bir şekilde, yaşayan ölü misali bir yaşam sürüyorlar. Işte Dostoyevski'nin gözünden bu ölülere, yaşayan ölülere dair anılar mevcut. Hepsi farklı yaradılışta, kişilikte insan topluluğu... Hepsinin bir hikâyesi var. Farklı sınıflardan oluşan ama aynı çatı altında yaşam süren bir topluluğu gözler önüne sermiş yazar. Insana dair, zorluğa, çileye, mücadeleye dair nefis bir yaşam . Acıdan kurtulmak için yapılan şeyler . Umut var bol bol. Umuttur zaten insanı mahkum iken de yaşama sıkı sıkıya bağlayan. Çok yakınındaki özgürlüğün kıyısında sürülen hayat ne de koyar insana. Değil mi ? Insanı duygularıyla, acısıyla, gizli yönleriyle kısaca tüm çıplaklığıyla bize anlatmış Dostoyevski bu farklı karakterde kahramanlar üzerinden. Yine akıcı, insanı yormayan bir dil. Okunası bir kitap.

Ölüler Evinden AnılarFyodor Dostoyevski · Antik Batı Klasikleri · 201014,6bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sercan Yıldız