Stefan Zweig’ in kahramanları hep konuşmalara, anlatmalara, paylaşmalara ihtiyaç duyan her çağda var olmuş ve var olacak kişilerdir. Özellikle konuşmak için seçilen kişilerin de konuşma ihtiyacı duyana yabancı olması aslında kahramanların kendi kendilerine gerçekleştiremedikleri ‘kendileriyle yüzleşme’ çabalarından ileri gelmektedir sanki. Yazarın eserlerinin elimizden, zihnimizden akıp gidiyor olması kitaplarda kendimizden bir parçadan çok daha fazlasını buluyor olmamızdandır.
