Ene arapçada ben demek. Kitabı okumaya başlarken tek düşündüğüm Aziz Mahmut Hüdayi hazretlerinin hayatı anlatılacak ve bir nebze de olsa benliğimizi bulmaya yardımcı olacak. Aslında kitap bir nevi öyle ama kitap Aziz Mahmut Hüdayi Hazretleri vasıtasıyla nefsin mertebelerini anlatıyor.
Kitap da "Belki de bu kitap senin için yazılmıştır." cümlesi geçiyor. Evet bu kitap benim için yazılmış. Evet kardeşim senin için ve diğer kardeşim senin içinde...
Bir yolculuğa başlıyorsun bu kitapla her adımında kendini buluyorsun ve nefsini tanıyorsun. Meğer ne büyük düşmanımız varmış da bizim haberimiz yokmuş. Nefis hep konuşuyor, hiç susmuyor. Ben nefsime uyumuyorum, onu dinlemiyorum diyen bile nefsine uyarak bu cümleleri kuruyor ve hala ben yapmıyorum diyerek onu dinliyor.
Muhakkak ki nefs, daima kötülüğü emredicidir.
(Yusuf Suresi 53. Ayet)
Okumamız gereken ilk kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Önce düşmanımızı bileceğiz ki onunla baş edebilelim değil mi?