“Günümüzde akla gelebilecek bütün stratejiler şöyle özetlenebilir: Başımızı kurtaramayacağımız borcu, krediyi, gerçek olmayan ve adlandırılamayan her şeyi dolaşımda tutmak. Nietzsche de Tanrı’nın başvurduğu hileyi şöyle çözümlüyordu: O, Büyük Alacaklı’yı borçtan kurtarmakla; Oğul’un fedakârlığı sayesinde İnsan’ı borçtan kurtarmakla, borçluyu bu borcu ödeyemez hale getiriyordu, çünkü alacaklı borcu çoktan ödemişti — böylelikle Tanrı, bu borcu sonsuza dek dolaşıma sokma imkânı yaratıyordu ve İnsan da bunu, ömür boyu yükleneceği bir hata olarak omuzlarında taşıyordu. İşte Tanrı’nın kurnazlığı. Aynı zamanda sermayenin kurnazlığı; bir yandan dünyayı giderek artan bir borca sokarken diğer yandan da onu ödemeye çalışıyor; böylelikle, bu borç hiçbir zaman bitirilemeyecek ve hiçbir şeyle takas edilemeyecek hale geliyor. Aynı durum Gerçek ve Sanal için de geçerli: Sanal’ın sonsuza dek dolaşımda olması, Gerçeği hiçbir şeyle takas edilemeyecek hale getirecek.”
Sayfa 13Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.