Bu nasıl bir son. Yüreğim paramparça. Hiç beklemediğim anda beklemediğim sonlar. Şehadet aşkıyla yanıp tutuşmak sonra o aşka kavuşmak. Bu dünyadan sıyrılmak. Aslında bu dünyaya hiç ait olmamak. Şehitlik. Her yiğide nasip olmayan. Şehit. Gerçek manasını her an yaşayan. Şehit olunmaz şehitçe yaşanırmış, o makama bir anda ulaşılmaz, hep o makamda dolaşılırmış. Rabbim her mümine şehadeti nasip eyle. Şehadeti arzulamayı nasip eyle. Öyle bir iman nasip et ki ölüme korkusuzca yürüyen, aslında şehit olmak için ölüm anını kollayan. Zihnimde sürekli yankılanan “Evladım, şehitler ölmez” Kitap bitti, ben de bittim. Midem bulanıyor, bu kadar acı haberi bir anda duymayı kaldıramayan aciz ben, bunları hakikatte yaşayan muttaki kullar. Başta üslubu zayıf bulsamda, sonradan olaya odaklanmayı tercih ederek, kitabı okumadım, yaşadım. Yaşamak okumaktan ziyade her zaman tercihimdir çünkü o dünyalara dahil olurum. İşte o zaman anlatılmak istenileni anlar, duyurulmak istenileni duyarım. Böyle bir kitabı yazdığı için Cüneyt Algan’a sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Allah razı olsun.

Beyaz MinareCüneyt Algan · Rabbani Yayınevi · 2016194 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif