“Agapi mou, seni çok özledim.” Dudakları çenem boyunca hareket edip boğazımdan aşağı inen sıcacık, ürperti dolu bir patika açtı. Sonra tekrar dudalarıma dokundu. “Sana ihtiyacım var.”
Kalbim tekledi. “Evet.”
Neye evet dediğimi kim bilebilirdi? O noktada her şeye evet diyebilirdim.
Sayfa 174Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.