Behzat ç bin ünlü tiradlarının nereden geldiği belki bu kitapta biraz bize hissettirmiyor. Yazarın bitmeyen depresif havası kalemine de yansımış. Eroin güncesi adlı kitabı bana çağrıştırsa da yine de özgün. Sonu bir yerlere bağlanacak beklentisi oluşturuyor ama havada kalmış gibi buruk bir tad bıraktı. Son olarak oldukça akıcı bir anlatımı var.
