Hayat ilerledikçe, her silsilesinde bir ders veriyor insanoğluna alabilene tabi... Ömür geçip giderken, arkasından bakakalmak oluyor tek yapabildiğin, Çocukça şeyleri bir kenara itip, sade ve huzurlu bir yaşam her şeye değer geliyor gözüne. İnsan, mutlu olduktan sonra bir kulübede de yaşayabilir, zor değil hiçbir şeye alışmak. Gafil avlanmamak elde değil hayata, sevdiklerinizden kopmadan değerini anlamıyor, onlardan birini kaybetmeden ölümün var, dünyanın yalan olduğunu kabul edemiyorsunuz. Başkalarının evlerinden çıkan cenazeler, sizin evinizden çıkmayacak, size hiçbir şey olmayacak, sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz, yanılıyoruz... Kalp kırmak, Kâbe'yi yıkmak gibiydi hani, kötülüğü, hasedi, para hırsını, her şeyi sığdırdık, Peygamber efendimiz (s.a.v)'in hadisi şerifini koyamadık kalbimizin bir köşesine... Beceremedik Yûnus misali yaşayamayı "Yaradılanı sevemedik Yaradan'dan ötürü". Kalp kırarken bırakın düşünmeyi, para, siyaset, gibi birçok konuda ters düştüğümüz, herkesi mimliyor kinleniyoruz. Alttan almak yok ruhumuzda insana, hayvana ve bütün mahlukata düşman olduk. Her kalıba uyuyor, her şeyi biliyor, her konuda fikir sunabiliyoruz, hepimiz doktor, hemşire, hepimiz mühendis, hepimiz mimar, hepimiz öğretmen, hepimiz siyasetçi, hepimiz psikolog daha neler neler olabiliyoruz duruma göre ama insan olmayı çoğumuz unutmuş haldeyiz... Hep çok kazanma peşindeyiz ama sadece parayı, hiçbirimizin kalp kazanmak ya da insan kazanmak gibi bir derdi yok. Çok paramız olunca mutluluktan öleceğimizi düşünüyoruz ama inanın zenginde ölüyor, fakirde, mutluda, mutsuzda... Üstelik hepsinin cebi boş intikal ediyor öbür tarafa... Hayatta çocukken de yetişkinken de değişmeyen, tek düşüncem paranın mutluluk getirmediğiydi ve bugün hala ne kadar doğru bir karar olduğunu görebiliyorum. Mutlu olmanın yolu, asla zengin olmaktan geçmiyor. Paraya tamah etmemeyi öğrendiğinizde mutlu olmayı da öğreniyorsunuz ki, kimse mizanda hesabını veremeyeceği bir küfe ve bir urganı olsun istemez sanıyorum. (Hani o meşhur zengin olma hayaliyle, mevtanın yanında, mezarda bir gece geçiren hamalın hikayesi misali.) Bana kalırsa; bir insan çok zorda kalmışsa eğer çalışarak her şeyi başarabilir, çok para kazanabilir, çok zengin olabilir, fakat adım gibi eminim ki, para, yer, yurt, mal, servet uğruna kaybettiği, ailesini, arkadaşlarını, sevdiklerini ve itibarını geri kazanamaz. Fakir zengin, zengin fakir olur, ama ölen dirilmez, giden dönmez, kaybolan itibar yerine gelmez... "Z.aydn

Beyhude ÖmrümMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 20198,3bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra Aydın⠀ོ⠀⠀ ⠀ོ⠀⠀ ⠀ོ