𝓢𝓮𝓷𝓲, 𝓻𝓮𝓼𝓶𝓲𝓷, 𝓶𝓮𝓵𝓸𝓭𝓲𝓵𝓮𝓻𝓲𝓷, 𝓴𝓮𝓵𝓲𝓶𝓮𝓵𝓮𝓻𝓲𝓷 𝓸𝓽𝓮𝓼𝓲𝓷𝓭𝓮 𝓼𝓮𝓿𝓲𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶.
“Sonsuza Dek”, 2. kitaptan sonra çok bir şey ummadığım ama aynı zamanda da daha iyi olacağını ümit ettiğim bir kitaptı (ummakla ümit etmek çok farklı şeylermiş gibi). Ve ikinci kitaptan çok daha iyi olmakla birlikte sanırım ilk kitaptan da daha iyiydi. En azından işlerin daha farklı
