Bilgisayarın olmadığı zamanlarda böyle dönem romanları yazmış olanlara hayranlıkla bakıyorum. Yakup Kadri zaten fazlasıyla sevilmeyi hak eden bir yazarımız fakat böyle incelikli eserleri görünce daha çok seviyor insan... Karakterlerin hemen hepsi tanıdık, tarihi oynatmak gibi biraz. Şaşırdığım kimse olmadı hatta ‘’aynı biz’’ diye kendime yakın bulduklarım oldu. Daha önce sanıyorum Kemal Tahir’in Bozkırdaki Çekirdek kitabında bir Ziya Gökalp tasvirine denk gelmiştim. Türkçü gençler muhalefet sebebiyle nezarethaneye atılınca gidip çıkardığını söylüyorlardı aynı mevzuya burda da denk gelince aşırı sevimli ve değerli bir anı olarak gördüm. Fikirlerimizin babası diye boşuna demiyoruz... (kalp kalp kalp) Mükemmel bir dönem kitabıydı, su gibi aktı ama neden hep karakterlerimizin kalbi kırık oluyor... Bu realitedir evet ama belki romanlarda olumlu görseydik ‘’bakın işler yolunda gitmese bile en sevdiği yanında’’ tesellisi verirdik kendimize.... Ülkenin savaştan çıkıp karmakarışık politikalarla ordan oraya savrulduğu bir dönemi çok başarılı tasvir etmiş. Beğenmemek elde değil.

Hüküm GecesiYakup Kadri Karaosmanoğlu · İletişim Yayınları · 2022743 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezgi