İlk olarak ‘Komşular’ isimli öykü kitabını okuduğum için üzgünüm. İyi ki tekrar okumayı seçmişim yoksa mahrum kalacakmışım bu değerden. Okuduğum en iyi kitaplardan biriydi şüphesiz.
.
Soyad kader midir? İşte tam olarak bu aslında.
Anadolu’nun köklü ailelerinin soyadına bağlılığını bir nevi bunu töreleştirmelerini biliriz az çok. O soyadı taşıyan herkes gerekliliklerini, üzerine düşenleri bilir. Ya da bilmek zorundadır!
.
Divitoğlu ailesi de bunlardan biriydi. Soylu, soyluyu gözünden tanırdı. İlyas’da tüm ailenin umut bağladığı genç ‘yargıç’ adayıydı. Zeki, başarılı, kararlı, deyim yerindeyse tuttuğunu koparabilecek bir delikanlıydı. ‘-dı’ diyorum çünkü masum duygularıyla kapılmaması gereken bir hayale kapıldı ve bu hayal onu bir sona sürükledi.
.
Duygusal çöküşün, ruhsal betimlemenin en iyi yapıldığı nadide eserlerden biri bence.
Tahsin Yücel’le tanışmamış olanlar için harika bir başlangıç kitabı olabilir ve okumayanlar için de çok sevilecek bir öneri.
Keyifli okumalar...