Öncelikle ve daima felsefe. Sonra sanat. Ama hüzünle. Işığın ve renklerin dünyasına hareketle. Duyuların ve duyguların..." Değerli okurlar, Kitabın incelemesini yapmak zorsa, Dücane Cündioğlu'nu anlatmak daha zordur. Kendisini yıllarca biliyordum, son zamanlarda tanımaya başladım. Ne tesadüftür ki kendimi tanıma yolunda... Dücane Cündioğlu malesef azınlık bir kitleye hitap ediyor ve bu durum onun hoşuna gidiyor. Sevmez safsatayı... Kelimelerin ve düşüncelerin altı doludur. Eleştirmeyi ve eleştirilmeyi sever. Düşüncelerine sonuna kadar inanmaz, çürütülmesini bekler yani bir o kadar cesurdur... Dücane Cündioğlu'nu malesef, fazlasıyla benimsemişim. Acaba kendi düşüncelerim onun düşüncelerinden ayrılacak mı? Bunu bazen çok isterim. Düşünceleriyle, şuana kadar her zaman haklı nezdimde. Kendisini anlamak ve anlatmak emek, çaba ve bilinç ister. Sadece okumak demez " Okumak işin basit kısmı, asıl görmek gerek." der. Hep der, yorum yorar, inanın der, çünkü yorum aynı hakikate benzer der... Şüphe edin der, en emin olduğunuz şeyden başlayın der... Kitap, sanatın felsefesinden girer batıyı, doğuyu, dini, dili, filmi, resmi ve daha nicesini ortaya serer. Kitabın dili hemen anlaşılacak kadar kolay değil. Sadece dil değil anlam bakımından yine öyle. Kitabı okumamın amacı başta Dücane hoca iken sonrasında sanata daha doğrusu resim sanatına olan ilgimin artık oluşması gereği.. bir ihtiyaç aslında. Okurken, elimin altında sözlük ve google resimler vardı. Çünkü tablolari anlatır ve tanıtır. Kitabı tamamıyla benimsedim diyemem. Ama artık Van Gogh hiç de bilemeyeceğim bir ressam değil... Ve bir sürü tablo. Kitabın içinde, sanat ve felsefenin çok ötesinde şeyler bulacağınıza çok eminim. Okunmaya ve izlemeye değer bir değeri bırakıyorum buraya.... Hakikat'le

Sanat ve FelsefeDücane Cündioğlu · Kapı Yayınları · 2012332 okunma

··

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.