"Yaşasın Cumhuriyet!..."
Bu seste vahşetini koruyan bir sabır vardı... Bu seste korku, sevinç, umut, hüsran, vefa, ihanet; birbiriyle zıtlaşan ne kadar değer yargısı varsa, hepsinin eşit ortaklığı çınlıyordu.
Bu ses gökyüzüne yükseldi. O başıboş dolaşan bulutlara çarpıp, bir sis gibi İstanbul'un üzerine dağıldı.
Sayfa 159Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.