‘’Söz vermiştim kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da, bir hırstan başka neydi? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım. (‘’Haritada Bir Nokta’’ adlı öyküden alıntı) Son Kuşlar hikâye kitabı, Sait Faik’in ömrünün son yıllarında yazmış olduğu bir kitap ve benimse okuduğum ikinci kitabı. Sait Faik’in tarzına alışmak sanırım biraz zaman alıyor. Çünkü bundan önce okumuş olduğum ‘Semaver’ isimli kitaba çok alışamamıştım. Bu kitabında da yarıya kadar sıkılarak geldim ama yarıda bırakmak istemedim ve iyi ki devam etmişim. Çünkü sonrasında hikâyelerdeki sıcaklığı yavaş yavaş yakalamaya başladım. Sait Faik, bir konuyu değil, yaşamın bir parçasını işliyor. Bir tez savunmuyor, bir yaşantıyı yansıtıyor. Bizlere insanların hayatlarından kısa kesitler sunuyor. Hikâyelerinde, açıkçası çok fazla mesaj verme kaygısı taşımıyor. Siz hoşunuza giden yönleri bulup çıkarabilirsiniz içlerinden. Kitapta 19 tane hikâye var. Sayfa sayısı olarak hemen hemen hepsi birbirine eşit ve kısa hikâyeler. Ancak kitabı bitirdikten sonra aklımıza olaylarla ilgili çok bir şey gelmiyor. Üzerimizde de öyle çok derin etkiler bırakmadığını söyleyebilirim. Bu kitapta betimlemeler ve tasvirler hem sık hem de uzun olduğu için sizi sıkabilir. Hikâyelerin çok akıcı olduğunu söyleyemem. Okurken olaylar arasında kopukluk olabiliyor. Çok uzun tasvirler arasında okuyucu bazen boğulabiliyor. Bu, tamamen Sait Faik’in dili ve tarzıyla alakalı bir durum. Başka kişiler sevebilirlerde. Kitabın en son bölümünde Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun kendi ağzından, Sait Faik’le ilgili birkaç anısına yer verilmiş. Buradan ufak bir bölümü paylaşmak istiyorum. Bir gün Sait Faik Bedri Rahmi’ye incelemesi için bir hikâyesini uzatır ve Bedri Rahmi çok beğendiğini söyler. Ancak Sait Faik bu hikâyenin içine sinmediğini ve tekrardan yazacağını söyler ve elinde ki tek müsvedde örneklerini Bedri Rahmi’de bırakır ve çıkar gider. Elinde başka bir örneği yoktur. Olayın üstünden biraz zaman geçtikten sonra Bedri Rahmi bir dergi de hikâyeyi görür ve hemen gidip elindeki müsveddeleri aramaya başlar. Çünkü müsvedde ile yayımlanan hikâye arasında ne gibi farklar olduğuna bakıp karşılaştırmak ister. Sonunda görür ki sadece yedi sekiz cümlede birkaç kelime değiştirilmiş. ‘’O zaman anladım ki yazıya dökeceğini virgülüne kadar aklında tutuyor.’’diye ekliyor Bedri Rahmi. Toparlayacak olursam bazı eleştirilerime rağmen, denizcileri, Burgaz ada’yı, Rumları insanları kendi tarzıyla okuyucuya yansıtan Sait Faik zamanla hikâyelerine alışacağımız bir yazar ve okunması gerekiyor.

Son KuşlarSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201913,7bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Uğur ibiş