Vakur Tscheisever: - " (…) Şehvet düşkünleri bir süre sonra zevk alamazlar hale gelirler; bununla birlikte ondan bir türlü vazgeçmezler... Çünkü giderek bu hâl onlarda sıradan bir alışkanlık durumuna gelir. Artık şehveti tatmin onlarda artı bir haz konusu değil, hayatın mecburî bir icabı durumuna gelmiştir... Öyle ki, her çeşit hileye başvurarak ve kendilerini tehlikeye atarak servet edinme hevesine kapılırlar. Sonunda bu kimselerin mutluluk beklentileri bahtsızlığa, sevinç umutları kedere ve lezzet arzuları acıya dönüşmüştür. Böylelerini, kendi aleyhine çalışan ve helâkine koşanlara benzetmek gayet uygun olur. Tıpkı tuzaktaki yemle aldatılan hayvan gibi; hayvan tuzağa düştüğünde ne yemden yaralanır ne de tuzaktan kurtulabilir..."

- " (…) Şehvet düşkünleri bir süre sonra zevk alamazlar hale gelirler; bununla birlikte ondan bir türlü vazgeçmezler... Çünkü giderek bu hâl onlarda sıradan bir alışkanlık durumuna gelir. Artık şehveti tatmin onlarda artı bir haz konusu değil, hayatın mecburî bir icabı durumuna gelmiştir... Öyle ki, her çeşit hileye başvurarak ve kendilerini tehlikeye atarak servet edinme hevesine kapılırlar. Sonunda bu kimselerin mutluluk beklentileri bahtsızlığa, sevinç umutları kedere ve lezzet arzuları acıya dönüşmüştür. Böylelerini, kendi aleyhine çalışan ve helâkine koşanlara benzetmek gayet uygun olur. Tıpkı tuzaktaki yemle aldatılan hayvan gibi; hayvan tuzağa düştüğünde ne yemden yaralanır ne de tuzaktan kurtulabilir..."

Sayfa 92 - Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları

Felsefe Risaleleri Ebu Bekir Razi

··

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Vakur Tscheisever