İlk Celil Oker romanım! İlk önce fazla amerikanvari bir dedektiv dedim! Bir viski ve bar eksikti! Ama diğer istanbul tipleri güzeldi, mafyası, sokak serserisi hele taksiciler!
Son bölümdeki yuvarlak masa söyleşisi baydı, fazla Agatha Christie'vari olmuş!
Özellikle romanın dörtte üçü iyi götürdü, çözümünde fazla dolandırdı... Belki de okuyucuyu dana gibi ardında gezdirmek hoşuna gitmiştir!
Hele şu sigara bağımlılığı var ya, beni çileden çıkardı! İyi ki sigarayı sağlam bırakanlardanım. Eğer sigarayı yeni bıraktıysanız bu romanı okumayın, kesin yeniden sigaraya başlarsınız!