Distopyaların en sevdiğim özelliği zamanın herhangi bir 't' anında geçen, mevcut durumumuzla/düzenimizle karşılaştırıldığında olağan veya olağanüstü etkenlerin oluşturduğu negatif atmosferin , sorunlu sosyal düzenin; insan topluluğu üzerindeki etkilerini yazarın hayal dünyasıyla yorumlayabilmek ve çıkarımlarda bulunabilmektir. Sosyal hayatın mecburen nasıl dizayn edildiğini "Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş" veya "Fahreneit 451" ile okumuş , The Walking Dead ile de izlemiştim. Yazar, Körlük ile; devlet, ahlak, örgütlenme ve değişim üzerine sert ve eleştirel yorumlamalarda bulunmuştur. İlk tokatı, bu tür olağanüstü bir durumda vatandaş gözünde ve gerçeklikte, yaptıkları ve yapmadıkları ile beraber devlet olgusunun ne denli yıkılmaya müsait bir yapı olduğu ortaya çıkartarak atmıştır. Devlet ne için vardır? sorusu zihinlerde yankılanır. "Kötü yürekliliğin ve kötülüğün sınırı olabileceğine inanmıyorum". Kötülüğü temel alan çürümüş ahlak anlayışının; dünya var oldukça ve nasıl bir düzene sahip olursa olsun; geçerliliğini koruyacağı ne yazık ki aşikardır. Kitabı okurken Heraklitos'un bir sözü aklıma geldi:"Aynı nehirde iki kere yıkanılmaz". Burada değişimin sürekliliği vurgulanır; çünkü ne soz aynı sizsinizdir ne de nehir aynı nehir... Böyle olunca körlüğün baş gösterdiği bir dünyada; yeni düzene uyum sağlamaya calışan insanın, nasıl bir değişimden geçmek zorunda olduğunu etkili bir dille anlatır. Değişimin bir gerekliligi de "yalnızlık" olgusundan kurtulmaktır. Yardımlaşan ve örgütlenen insanın değişime daha kolay uyum sagladığı ve nasıl bir düzen olursa olsun; ister hak aramak ister hayatta kalmak için; mücadelesinde yükünü hafiflettiği ve sonuca daha kolay ulaştığı bir gerçektir. Son söz olarak; Pandeminin zamanımıza damga vurduğu şu dönemde; yansımalarını rahatlıkla hissedebildiğimiz önemli bir kitaptır...

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,4bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasan G.