Biliyorsunuz bu kitap Tolstoy'un en otobiyografik romanı. Ana karakter aslında Tolstoy'un kendisi, karakterin çevresindeki insanlar bizzat Tolstoy'un çevresindeki insanların yansıması. Roman kahramanlarının isimleriyse kurmaca. Mesela bu kitap sadece bir anı kitabı olsaydı, karakterin ismi Tolstoy olsaydı; Tolstoy, bu kitabı bir romana dönüştürmek için kendi hayatına ait olan unsurları herhangi bir isim değişimine uğratmadan olduğu gibi kağıda döküp tamamen gözlemlediği gerçekleri yazsaydı, bu kitabın yine edebî bir değeri olur muydu? Bence olurdu. Bence bu romanı edebi bir eser yapan şey, içerisindeki isimlerin ve bazı olayların kurgu olması değil. Belki bu unsurlar kitabı bir "roman" haline getirebilir ama tek başına ona sanatsal bir değer katmaz. Yine 'bence', Çocukluk'u sanatsal hale getiren asıl unsur, aynı zamanda biyografiyi de otobiyografiden ayıran unsur olan "öznellik". Örneklemek gerekirse, bir adamın biyografisini yazan bir yazarın amacı 'genelde' nedir? Basit: o adamın başından geçenleri kağıda dökmek. Okur, o metinden ne sonuç çıkarırsa çıkarsın yazarın umrunda olmaz. Yazar biyografiyi yazarken gerçeklere ne kadar sadık kaldıysa o kadar başarılıdır, gerisini düşünmez pek. Ama bir otobiyografide durum farklıdır: adamın hayatını yazan kişi yine kendisidir ve bu sefer yazarın amacı farklıdır. Çocukluk'a göre konuşacak olursak burada Tolstoy, "Bakın ben neler yaşadım, başımdan neler neler geçti" demek istemiyor. "Bakın, bu yaşadığım olaylar bana neler hissettirdi, karşılaştığım şeyleri nasıl yorumladım, çevremdeki insanlar hakkında neler düşündüm." demek istiyor. Zaten okursanız fark edersiniz, karakterin başından olağanüstü, sıra dışı pek bir olay geçmiyor. Ama onun bu durumlar karşısındaki tutumu oldukça orijinal, kendine has. Romanın üç bölümü boyunca Tolstoy okurun dikkatini herkesin dikkat etmediği hususlara çekmeye çalışmış. Herkesin göremediği şeyleri görmüş ve bunları okura da göstermek istemiş. Bazı yerlerde hayata dair tam anlamıyla mükemmel tespitlerde bulunmuş. Nikolenka oldukça derinlikli bir karakter ve açıkçası kitabı okurken onda (dolayısıyla Tolstoy'da) kendimden birçok özellik buldum, bu da beni epey sevindirdi ve benim Tolstoy'a olan sempatimi bir tık ileri taşıdı. Umarım sonraki eserlerinde de bu hissim devam eder.

Çocukluk, İlkgençlik, GençlikLev Tolstoy · İletişim Yayınları · 2014620 okunma

·

349 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.