Bu kitabı okumamla birlikte, yarım bıraktığım hiçbir kitap kalmamış oldu. Lise dönemlerimde elime alıp; ortalarına kadar gelebildikten sonra "bu nedir ya?" diyerek bıraktığım bu kitabı, nihayet yeniden başlayarak okumayı bitirdim. Gerçekten benim için fazlasıyla yorucu ve yıpratıcıydı. Bunun sebebini ise şöyle açıklayabilirim. Kitabın anlatım tarzına ve yazara diyecek pek bir şeyim yok ama bir kitap bu derece dram içerikli olmamalı diye düşünüyorum. Realizm akımının devamı olarak gördüm ve en sevdiğim akımlardan biri olmasına rağmen, romantizm olmadan çok eksik kalıyor gibi... Ayrıca bir insan, hayatında hiç iyi bir şey yaşamaz mı ya hu? Ufacık da olsa yüzünü, en azından kendi kendine güldürecek bir şey yapamaz mı? İlk kez bir kitaptaki, neredeyse tüm karakterlerden nefret ettim. Birbirlerine sebepsizce kötülük yapan insanlarla dolu bir hikâye düşünün. Her karakterin kendi içinde ayrı hikâyesi var gibi gözükmesine rağmen bir yerden sonra yalnızca Kerem karakterine odaklanılıyor. Çocukluğunda başlayan aksilikler, hayatı boyunca devam ediyor. Çekmediği çile, yaşamadığı acı kalmıyor. Bazen, bazı karakterler ise hızlıca silinip gidiyor. (Örneğin Yunus) Her olay ama istisnasız her olay mutsuz, yarım kalıyor. Yine ortasına geldiğimde isyan edecek gibiydim ama neyse ki devam etmeyi başardım. Yazarın kendi düşüncelerini bir karakter yoluyla bize aktarmaya çalışması gayet normal ki bu düşüncelerin iyi niyetli, okuyucuyu iyiye yöneltmek amaçlı olduğunun farkında olarak, desteklediğimi de belirtmek istiyorum. Ama hikâyede şunu da kavrayamadım. Bu karakterlerin tamamı mağarada mı yaşıyor? 1900lü yıllarda geçen hikâyede hiçbirinin din konularında en ufak bilgisi yok. Bilemiyorum, belki o zamanlar gerçekten de ülkenin ücra köşeleri öyleydi ama bu kadar abartılı olduğuna inanmak zor... Ve şunu da eklemek istiyorum; bu kitap yoluyla hangi kitlenin din konusunda bilinçlenmesi hedeflendi? Veya kaç tane kötü insanın, bu kitabı okuyabileceği ve fikirlere aşina olup, iyiye yöneleceği düşünüldü? Bunca dramanın da hiçbir şekilde sonunun olmaması, aşırı derecede fantastik duruyor. Sayın Ahmet Günbay bey; ya hu ne yaptı bu Kerem size?

Aynada Batan GüneşAhmed Günbay Yıldız · Timaş Yayınları · 20121,142 okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.